Przemyśl w zachodniej Galicji był miastem po Lwowie i Krakowie największym, jednak o charakterze prowincjonalnym. Jego sytuacja była jednak wyjątkowa, znalazły się tu stolica metropolii przemyskiej Kościoła Rzymskokatolickiego oraz stolica Kościoła Rzymskokatolickiego Obrządku Bizantyjsko Ukraińskiego, ulokowane zostało również Wyższe Seminarium Duchowne. Ponadto w 1900 roku około 40% mieszkańców stanowili Żydzi . Znalazł się więc Przemyśl w swoistym tyglu kulturowym, który niestety ze względu na spory narodowościowe, religijne i panujący antysemityzm, miast wpływać stymulująco na rozwój miasta raczej go ograniczał; dołączały się do tego spory polityczne pomiędzy silnym na terenie Przemyśla ruchem robotniczym (w 1895 roku dochodzi do pierwszego strajku robotniczego w Przemyślu), a siłami narodowymi.